O PÉ DO PICO SACRO

Esta fin de semán andivemos polo val do Ulla, os pés do Pico Sacro.
Despois dunha cea longa e pracenteira cos amigos de Lestedo, adormecemos na Casa de Casal, que está en Cachosenande, moi pertiño da casa do convite.
A mañán amenceu cun sol primaveral, bastante normal no val que nos atopamos, xa que din existe un microclima especial, de aí que haxa os mellores camelios do mundo neste comarca, e que houbera laranxas e outros frutais tamén xa bastante cargadiños.
Andivemos polos arredores da casa rural e fixemos a subida obrigada ó Pico Sacro. Na cima o tempo xa che era outro cantar. Cunha vista espectacular sobre o val, adiviñábanse as serras do Caurel e os Ancares polo sitio onde os nuboeiros deixaban ver.
Divisábase o trazado do AVE, as pontes sobre o Ulla e a mina do Serrabal que tamén visitamos para levar unha pedriña do mineral en lembranza. Acudimos a taberna do Portugués para proba-lo país e as súas famosas tapas e decidimos ir a comer a Pontevea que xa pertence o Concello veciño de Teo, de onde se olla a Ponte de Gundián. Dimos conta dunhos codillos guisados dos que só quedaron os ósos, cunhos revoltos con allos e gambas de entrantes exuberantes que aderezamos con un mencía tinto, fresquiño e recuperador do Rioxa nocturno.