Hoxe tocoulle a Lugo. O noso irrepetible Siro, troixonos tamén a exposición que montou co gallo da adicación das letras galegas a un moi grande amigo seu, Ramón Piñeiro.
Sempre tan tímido, ca mirada picara e viva, este ferrolán bo e xeneroso deunos a súa visión de D. Ramón con quén tivo unha grande relación de amizade, dende o Partido Galeguista ata Realidade Galega.
A mostra son caricaturas as máis delas xa coñecidas e recoñecidas, e lenzos esporádicos que expresaban cadanseu momento unha mostra de admiración polo mestre e amigo.
Nun intre do seu relatorio, expreseille máis tarde a Siro, a Benxamín Casal e a Xulián Parga que sentín o espiritú do de Láncara zumbando moi mainiño, case impreceptible polo salón rexio do Circulo, sensación que me confirmaron con desacougo e complicidade, xa que fai anos estiveramos todos xuntos nese mesmo entorno.
Ademais do Alcalde, Orozco, falaron o comisario da exposición e tamén Anxo Lorenzo que tivo unhas palabras para Siro, Piñeiro e o trance polo que esta a pasar.
Sempre tan tímido, ca mirada picara e viva, este ferrolán bo e xeneroso deunos a súa visión de D. Ramón con quén tivo unha grande relación de amizade, dende o Partido Galeguista ata Realidade Galega.
A mostra son caricaturas as máis delas xa coñecidas e recoñecidas, e lenzos esporádicos que expresaban cadanseu momento unha mostra de admiración polo mestre e amigo.
Nun intre do seu relatorio, expreseille máis tarde a Siro, a Benxamín Casal e a Xulián Parga que sentín o espiritú do de Láncara zumbando moi mainiño, case impreceptible polo salón rexio do Circulo, sensación que me confirmaron con desacougo e complicidade, xa que fai anos estiveramos todos xuntos nese mesmo entorno.
Ademais do Alcalde, Orozco, falaron o comisario da exposición e tamén Anxo Lorenzo que tivo unhas palabras para Siro, Piñeiro e o trance polo que esta a pasar.
Sem comentários:
Enviar um comentário