13 de novembro de 2012

PRESTiGE

Fai dez anos, pasou o que pasou

20 de agosto de 2012

13 de agosto de 2012

LONDON 2012

Rematados os Xogos Olímpicos que desta xeira se celebraron en London, habería que facer un comentario do que pasou nesta dúas semáns pasadas.

22 de junho de 2012

ARDE LVCVS

Co solsticio de verán, a cidade murada, celebra o Arde Lvcvs. Algo que escomezou no Campo Castillo, hoxe é unha festa impresionante. Lugo, vístese de romano e os lugueses travestímonos. Nunca vín tanto senador solto.

10 de junho de 2012

XXIX PREMIO XERAIS DE NOVELA

Sen menoscabo para as excelentes novelas presentadas a este premio, os membros do Xurado, Xaime da Pena, Ernesto Sánchez Pombo, María Xosé Porteiro, Xoán Cruz e Begoña Rodríguez Outeiro, tivemos moi clara a escolla desde o primeiro momento, feito que deu como resultado unha rápida elección por unanimidade. Non hai dúbida de que os membros do xurado quedamos engaiolados polo sensitivo perfume a laranxa desta obra na que o lírico, o onírico e o símbólico se conxugan de xeito maxistral para dar lugar a unha novela fermosa. A partir da recreación dun espazo imaxinario, marabilloso, que rende homenaxe á narrativa de Alvaro Cunqueiro, no lugar de Moreira, que é onde se desenvolve esta historia, vanse tecendo as vidas, pro veces, insólitas, de moitos persoaxes curiosos, fabulosos, entrañables, que se introducen coma po nas nosas vidas e estimulan os nosos sentidos para crear unha atmósfera intemporal, sutil e poderosa ao tempo. Pouso de Arcai, ou Tonas de Laranxa, bota man dunha linguaxe inmensamente rica e fluída, evocadora, coa que demostra unha sorprendente habilidade e destreza nas descricións dos personaxes e dos escenarios. O resultado desa escrita vivaz é unha armazón literaria de engaiolante beleza, de gran musicalidade e de habelenciosa coherencia, habitada por un mosaico de persoaxes de distinta índole e condición. O tratamento do tempo e a importancia que os reloxos teñen na novela, dota a obra, paradoxalmente, dunha extraña e doce sensación de atemporalidade, empuxando á pracidez, á beleza e ao preciosismo. A través de Uxío Oliveira, da súa cativadora avoa Aurora dos Santos, do inmmigrante Amir Alfarat e da súa filla Oriana, do misteriosamente desaparecido Amaro e da curiosa peixeira Sofía Costa como de tantos outros personaxes, o autor e autora constrúen unha fabulación extraordinaria, que debulla maxicamente os pequens feitos que suceden na vila de Moreira, antes chamada O Laranxal. Esta novela é un acto de amor á lingua, arrecendente, profundo, vivo, diverso e capaz de espertar a fame do lector ou lectora. Este foi o texto xustificativo que os membros do Xurado elaboramos e que leeo Begoña Rodríguez Outeiro na entrega do Premio XXIX Xerais de Novela na Illa de San Simón o día 9 de Xuño de 2012, que foi para María Lorenzo Miguéns e seu pai Manuel Lorenzo Baleirón.

28 de abril de 2012

ON A BENDER

Este xoves, 19, a pesares dos impedimentos que saíron por tódolos sitios, presentouse na Galería Sargadelos de Lugo, a traducción o inglés da ESMORGA de Blanco Amor, que fixo o noso amigo Craig Patterson. Foi un luxo para mín compartir un día enteiro en Lugo co inglés. De sorpresa en sorpresa, no acto con un Suso impresionante, con Benxamín Casal que xa coñecía a Craig, e cos amigos que asistiron comprobamos a categoría humana do inglés, o seu amor a Terra, e o compromiso moral que ten con Galicia. Este sí que é bon e xeneroso. Para tí, Craig.

23 de abril de 2012

LEVANTE 2012

Sempre por estas datas facemos unha foto de todos nós, que nos lembra de anos atrás, de nenos hoxe homes, de canas e calvas pero sempre de risas e ollos sinceiros nos que brila a amizade e o futuro

13 de março de 2012

ENTOLEARTE


Eu apunteime o Entolearte, e tí ?

9 de março de 2012

CARLOS CASARES


Lembro como se fose hoxe, cando un amigo de Ourense me chamou para dicirme que morrera Carlos Casares. Antes de coñecelo persoalmente xa tiña lido ILUSTRISIMA e OS ESCUROS SONOS DE CLÍO, que me levaron a lelo diariamente na LVG cos seus inconfundibles A MARXE e eu diría xa imprescindibles para entender a actualidade da vida cultural galega de fin de século pasado. Seguilo a diario era como vivir con el, o seu gato, os seus compañeiros extranxeiros, as súas vivencias e ese profundo amor pola terra, que alomenos a mín deixoume pegada evidente.
Non podo esquecer unha teima que tiña que era que se comunicaba cos colegas europeus por medio dun trebello para o que se precisaban ordenadores pentium e conexión teléfonica que eu me desesperaba por que mo explicara. Un día en Lugo, diante de Julián Parga e de Benxamín Casal díxome que eso se chamaba INTERNET. Ah, dixen eu.

6 de fevereiro de 2012

TEATRO


Hai citas ineludibles. Cunqueiro agarda

13 de janeiro de 2012

ENTRE MARBELLA E TORREMOLiNOS


Unha visita virtual aquí http://www.susobarral.com/reigosa/