UN PASO ADIANTE I OUTRO ATRAS, GALIZA
I A TEA DOS TEUS SONOS NON SE MOVE
A ESPRANZA NOS TEUS OLLOS SE ESPERGUIZA.
ARAN OS BOIS E CHOVE
(Xosé María Díaz Castro, PENELOPE, 1955)
24 de setembro de 2010
PATRiCiA LEWiS
Algún día terá que parar esta barbarie. Nin se lle ocorra a ninguén máis pedirme a firma contra calquera carallada, se seguimos a matar mulleres e homes indefensos. Si consentimos que no nome da civilización se executen persoas, somos unhos malnacidos. Ide a merda.
Sem comentários:
Enviar um comentário