PAULA OURO

Este pasado sábado, asistimos a un acto especial. Si, digo especial, porque qué unha amiga inaugure unha exposición de pintura, sendo dentro do que cabe algo habitual, non-o é tanto cando se trata dunha artista novel e a primeira vez que amosa a súa obra o público.
Os que de cando en vez acudimos a casa de Paula en Pedras Negras, sabemos da súa vocación pictórica, xa que nas súas paredes están pendurados cadros, que sen rubor e con moita valentía amosan a vea artística da nosa amiga.
Paula usa con destreza distintas técnicas, dende o collage do color con figuras, acrílicos e acuarelas de formas libres, sírvese de elementos publicitarios e introduce unha referencia primitivista onde se anota un gusto polo signo antes da forma.
Os resultados non son uniformes, e sempre gardan como xa dixen unha predilección pola expresión e teñen un denominador común o bó gusto artístico.
Alí estaban arroupando a Paula, o seu marido, os seus fillos, súa nai e seus irmáns a quén só había que mirar a cara para observa-lo orgullo e gabanza pola artista, e con eles o seu profe e todos nós.
Noraboa